پاپ اسمیر یا تست پاپ روشی است که سرطان دهانه رحم را در زنان غربالگری می کند. به طور خاص، برای بررسی سلول‌های غیرطبیعی روی دهانه رحم استفاده میشود که در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است منجر به سرطان شوند. همین نمونه پاپ اسمیر همچنین می تواند برای بررسی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که عامل اکثر سرطان های دهانه رحم است ارسال شود. هر چه سرطان دهانه رحم زودتر شناسایی و درمان شود، احتمال درمان آن بیشتر است.
چه کسانی نیاز به انجام تست پاپ اسمیر دارند؟
هر خانمی باید به طور منظم آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهد تا از ابتلا به سرطان دهانه رحم جلوگیری کند. دستورالعمل های فعلی عبارتند از:
زنان باید آزمایش پاپ اسمیر را از ۲۱ سالگی شروع کنند.
از ۲۱ تا ۲۹ سالگی، زنان باید هر سه سال یک بار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند.
از سن ۳۰ سالگی، زنان باید هر پنج سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش HPV انجام دهند تا زمانی که نتایج آزمایش طبیعی باشد، بایستی تا سن ۶۵ سالگی ادامه داد.
زنان بالای ۶۵ سال که در ۱۰ سال گذشته غربالگری منظم داشته اند و نتایج ثابتی داشته اند، ممکن است غربالگری را متوقف کنند.
اگر از نظر جنسی فعال نیستید، آیا همچنان به آزمایش پاپ اسمیر نیاز دارید؟
سرطان دهانه رحم اغلب در اثر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود که یک عفونت مقاربتی است. کسانی که از نظر جنسی فعال نیستند، بندرت به ویروس مبتلا شوند. اما عوامل خطر دیگری برای سرطان دهانه رحم وجود دارد و حتی زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند باید غربالگری منظم را از ۲۱ سالگی شروع کنند.
در حین انجام آزمایش پاپ اسمیر چه اتفاقی می افتد؟
پاپ اسمیر یک روش ساده است و معمولا در مطب یا کلینیک پزشک انجام می شود. از شما خواسته میشود که لباس‌های خود را از کمر به پایین درآورید و روی میز امتحان دراز بکشید و پاهای خود را در رکاب قرار دهید. سپس پزشک ابزاری به نام اسپکولوم را وارد واژن شما می کند تا دیواره های واژن را از هم جدا کند تا دهانه رحم را نشان دهد.
دهانه رحم در بالای واژن بین واژن و رحم قرار دارد. سپس پزشک از یک برس یا کاردک کوچک برای برداشتن آرام سلول‌ها از دهانه رحم استفاده میکند. کل این روش حدود پنج دقیقه طول می کشد. سلول‌های جمع‌آوری‌شده پس از آن حفظ میشوند و برای آزمایش HPV، سلول‌های غیرطبیعی (به عنوان مثال سیتولوژی)، یا هر دو فرستاده میشوند.
آیا این روش دردناک است؟
تست پاپ اسمیر نباید دردناک باشد. این آزمایش می تواند ناراحت کننده باشد، زیرا اسپکولوم به داخل واژن فشار می آورد، اما نباید باعث درد شود. ممکن است بعد از عمل لکه بینی خفیف داشته باشید، اما اگر خونریزی شدید باشد، باید با پزشک خود صحبت کنید.
استرس قبل از انجام آزمایش پاپ اسمیر طبیعی است و چندین کار وجود دارد که می توانید برای کاهش درد یا ناراحتی قبل و در حین انجام آزمایش انجام دهید:
۱. از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید قبل از عمل از یک مسکن بدون نسخه استفاده کنید (یک ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن).
۲. قبل از امتحان ادرار کنید، زیرا می تواند به کاهش فشاری که در طول امتحان احساس می شود کمک کند.
۳. از پزشک بخواهید که از اسپکولوم کوچکتری استفاده کند.
۴. سعی کنید در طول نمونه برداری نفس عمیق بکشید تا آرام بمانید و آرامش خود را حفظ کنید.
۵. سعی کنید عضلات لگن خود را آرام نگه دارید زیرا عضلات منقبض باعث افزایش فشار و ناراحتی می شوند.
۶. بپرسید آیا می توانید در طول امتحان به موسیقی گوش دهید تا حواس خود را پرت کنید.
بعد از انجام پاپ اسمیر چه اتفاقی می افتد؟
هنگامی که شما و پزشکتان نتایج آزمایش را دریافت کردید، پزشک از چیزی به نام «برآوردهای مبتنی بر ریسک» استفاده میکند تا به شما کمک کند تصمیم بگیرید که بهترین مرحله بعدی چیست. بر اساس نتیجه آزمایش پاپ اسمیر فعلی شما، نتایج غربالگری پاپ اسمیر قبلی و سابقه پزشکی به پزشک کمک می کند تا خطر وجود سلول هایی در دهانه رحم را که ممکن است بعداً سرطانی شوند (یعنی پیش سرطانی) تشخیص دهد. برای اکثر بیماران، خطر یافتن سلول های پیش سرطانی کم است و شما و پزشکتان ممکن است تصمیم بگیرید که آزمایش را در یک، سه یا پنج سال دیگر تکرار کنید. اگر خطر تخمینی یافتن سلول‌های پیش سرطانی بیشتر از ۴ درصد باشد (که هنوز هم بسیار کم است)، پزشک ممکن است انجام روشی به نام کولپوسکوپی را پیشنهاد کند که به پزشک شما اجازه می‌دهد نگاه دقیق‌تری به دهانه رحم داشته باشد و در مورد آزمایش‌های بیشتر تصمیم بگیرد. لازم است.
